Doshin Houtman

Woonde op de Noorder Poort van 1999 tot 2004

Doshin was haar naam als unsui en ook als dharmaleraar (benoemd in 2002)

Beroep: dharmaleraar in de vipassana-traditie

Wat heb je in je huidige leven aan je zentraining gehad?

De zentraining werkt nog steeds door. Ik zal er een paar dingen uitlichten:

Prabhasa Dharma roshi vroeg mij een keer: waar is de paraplu? Ik zei: “Ik denk in de auto”. Toen zei ze: ‘Je moet niet denken, maar zeker weten. Als je het niet weet zeg je: ik weet het niet’. Bij de feiten blijven en niks produceren in de geest, dat neem ik nog steeds mee in het dagelijks leven.

Verder heb ik veel geleerd van de nachtzittingen, het zitten en lopen gedurende de nacht tegen het einde van een retraite. Voor de unsui’s was dat geen keuze maar een must. Meestal was er in zo’n nacht wel een periode van afzien, zeer onaangenaam. Maar de nacht ging weer voorbij. En dan kwam daarna nog  een dag oefenen zonder nachtrust. Ook dat bleek te doen. Het heeft me veel vertrouwen gegeven. Ook nu, bij onaangename dingen, weet ik: oké, dit gaat voorbij, dit is te doen, gewoon aanwezig blijven en doorademen. 

Tenslotte: in mijn trainingstijd op de Noorder Poort was de cv-ketel oud, en de verwarming minimaal. En ‘s morgens gingen we in de winter ook nog zonder jas buiten kinhin lopen. Brrrrr! Het bracht veel weerstand, indekken tegen de kou. Omdat dat ook erg onprettig is, besloot ik op een ochtend te ontspannen en de kou helemaal te voelen. Ah, een wereld van verschil, en nog steeds interessant.

Wat was het leukste en wat het slechtste moment in je zentraining?

Ik kan niet één slechtste moment aanwijzen. Wel herinner ik me een zeer onaangenaam moment na een retraite in de zomer. Er waren eerder veel retraites geweest met mooie inzichten. Ook nu had ik mijn stinkende best gedaan, maar er was geen enkel inzicht. Ik voelde me helemaal mislukt, en durfde dat aan niemand te vertellen. Op de vraag “En, hoe was jouw retraite?”, antwoordde ik : “Prima!”. Nou, niet dus.

Er waren veel leuke momenten. Bijvoorbeeld het feit dat de zenmeester zo nu en dan voor de bewoners  ging koken – zowel Prabhasa als Jiun roshi deed dat. Dat eten was speciaal, met extra lekkere dingen, echt een traktatie. Maar vooral prettig om zó door je zenmeester verzorgd te worden.

Verder bracht Shinsei Nicolai in de winter een keer thermo-onderhemden mee voor alle unsui’s . Dat was voor mij ook wel een hoogtepuntje.

Waarom ben je weggegaan ?

Na vijf jaar wonen op de Noorder Poort kwam bij mij de vraag op: hoe nu verder? In een droom ’s nachts klonk er een keer een heldere stem die zei dat ik in Tilburg vipassana ging doen. Die stem ben ik gevolgd, en dat is wat ik nu doe.